Suluova'nın Tarihçesi | Geri Dön |
Miladın ilk yıllarında “Arguma” (Sulakyurt) adıyla anılan bölge 1902 yılında “Suluca” ismiyle bucak olur. 1946 yılında “Suluova” ismini almıştır. Suluova’nın tarihi M.Ö. 2000’li yıllara dayanmaktadır.
“Doğukent” mahallesinde bulunan Kümbettepe’ de yapılan kazılarda çıkan envantere göre ilçe tarihi, kalkolitik çağ ve Hititler devrine kadar uzanmaktadır. Selçuklular döneminde Türk idaresine (egemenliğine) girmiştir.1386 yılında Osmanlı idaresine geçmiştir.
Eskiden Alevi adıyla anılan bir köy olan Suluova, 1902 yılında Suluca adıyla nahiye olmuştur. Bundan sonra nüfusu hızlı bir artış göstermiş ve 1954 yılında Şeker Fabrikası'nın da yapılmasından sonra 1957 yılında Suluova ismiyle ilçe olmuştur. Önceleri bu bölge bataklık ve sulak bir ova olarak bilinmekle beraber, 6-7 aileyi geçmeyen bir topluluk otururmuş. Bataklıkların zamanla kurutulması ve dolayısıyla Şeker Fabrikasının yapılmasıyla bataklık olarak bilinen yerler bile önemli tarım ve yerleşim birimleri oluşturmuş ve nüfusun artmasında başlıca bir etken olmuştur. .
Ulaşım;
İl merkezine 24 km. uzaklıkta batıda yer alan Suluova'nın ulaşım sorunu yoktur. Ankara-Amasya karayolları şehir merkezinde geçmektedir.
Suluova’nın iklim ve bitki örtüsü; İç Anadolu Bölgesi karasal iklimi ile Karadeniz Bölgesi iklimi arasında kaldığından geçiş iklim özelliklerine sahiptir. Yağışlar en çok ilkbahar ve kış aylarında görülür. En yüksek sıcaklık ortalaması 21,5 derece ile temmuz ayında, en düşük aylık sıcaklık ortalaması da 2,2 derece ile ocak ayında gözlenmiştir. İlçemizde bitki örtüsü ise Akdağ eteklerinden başlayarak yüksek bölümleri ormanlarla kaplıdır. Kuzey batıya doğru uzanan dağlarda ormanlar giderek zayıflar. En yüksek dağı Akdağ'dır (2044 mt.) Güneydeki dağlarda ise hemen hemen hiç orman yoktur. Ormanlık örtüyü çam, gürgen ve meşe ağaçları oluşturur. Ovadaki bitki örtüsü ise meyve bahçelerinden, kavak ve söğüt ağaçlarından ibarettir.
Zengin bir linyit kaynağına sahip ilçe merkezi 1954 yılında Şeker Fabrikasının kurulması ile hızlı bir gelişme göstermiştir.
İlçenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Ayrıca ilçede bulunan fabrikalar da bölge ekonomisine katkıda bulunmaktadır. Başlıca geçim kaynakları hayvancılık, soğan, şeker pancarı ve kömür madenleridir.
İlçe önemli doğal güzelliklere sahiptir. Yedikuğular Kuş Cenneti (Yedikır barajı), Kapaklı Orman Fidanlığı ve Dinlenme Tesisleri, Gani Baba, Gökkuşağı Şelalesi, Mostar, Çağlayan köprü, bunlardan bir kaçıdır
Suluova’nın Kültürel Yapısı:
İlçemiz, Amasya iline bağlı, merkeze 25 kilometre uzaklıkta, 38 Köy, 1 Kasaba, 1 Mezradan oluşmaktadır. İlçe merkezinde 19 Mahalle vardır. Köylerin 2/3'ü ova köyüdür. 1/3 orman ve dağ köyüdür. Köylerin yerleşimi topludur. Kolay, Akören, Oğulbağı ve Derebaşalan Köylerimiz büyük Köylerimizdendir. Oğulbağı ve Kolay Köyleri ilçe merkezine yakın olması nedeniyle kısmen ilçe merkezi ile birleşmiş durumdadır. İlçemizin tek kasabası Eraslan, belediye teşkilatı ile yönetilmektedir.
İlçe merkezinde Türk Kültürünün değişik yörelerinin folklorik özelliklerini aynı anda görebilmek mümkündür. Ülkemizin değişik yörelerinden ilçemize gelen insanları geçen 30-40 yıl içerisinde kendi yörelerinin özellikleri yanında zamanla kaynaşarak, ortak bir folklorik özellik oluşturdukları görülmektedir.
Bölgemizde, insanların ihtiyaçlarının çoğalması, üretimi artırma zorunluluğu, boş zamanları azaltmıştır. Soğan, tahıl, şeker pancarı, patates, ayçiçeği üretimleri, hayvancılık çalışmaları, sürekli uğraş isteyen çalışmalar olduğundan, oyun ve eğlenceye yeterince zaman kalmamakta, ilkokul çağındaki çocuklara bile iş düştüğü görülmektedir.
Düğünlerde değişik yörelerin değişik oyunları sürdürülmektedir. Sinsin, Fanzara, Hoş Bilezik, Yelleme, Topal Kız, Mektepli, Noktalı, Mahir Çavuş, Temirağa, Semah v.b. oyunlar oynanmaktadır. Yöremizde en çok tahıl, ayçiçeği ve haşhaş üretimi yapıldığı için, yemeklerimiz et, sebze ağırlıklıdır. Yöreye has tarhana çorbası, bulgur pilavı, keşkek, yarma çorbası, baklalı dolma, haşhaş çöreği çokça yapılan yemeklerdendir.
Suluova’nın Demografik Yapısı:
2007 Yılında yapılan adrese dayalı nüfus kayıt sistemi sonuçlarına göre ilçenin toplam nüfusu 47.428'dir. Toplam nüfusun 37.235'i ilçe merkezinde, 10.193'ü köylerde yaşamaktadır. 2008 yılında belirlenen nufus ise: Toplam 47.925, merkezde 37.266, köylerde 10.689'dur. Bu nufusun 23.927'si erkek, 24.028'i kadınlardan oluşmaktadır.
Şeker fabrikasının kurulmasıyla birlikte ülkenin her yerinden yoğun göç alarak büyüyen Suluova'nın ilçe nüfusunun büyük çoğunluğunu diğer ilçelerden gelenler (Taşova, Ladik, Gümüşhacıköy, Kavak, Zile, Vezirköprü) ile Kars, Erzurum, Gümüşhane, Sivas ve Karadeniz Bölgesi'nden göç edenler oluşturmaktadır. Amasya Şeker Fabrikası, Et-Balık Kurumu ve Kömür ocaklarının faaliyeti, soğan üretiminin ve hayvancılığın gelişmesi ile 1960, 1970,1975 genel nüfus sayımlarında ilçe merkezinde hızlı bir nüfus artışı tespit edilmiştir. 1975 yılından sonra başlayan ekonomik kriz ilçemizi de etkileyerek sanayi kuruluşlarının faaliyetlerinin yavaşlamasına ve istihdamın azalmasına neden olmuştur. 1980 yılından sonra yurdumuzda uygulanmaya başlayan tam rekabetçi serbest piyasa ekonomisi içersinde Amasya Şeker Fabrikası ve Et Balık Kurumu'nun özelleştirilmesi, kömür işletmelerinin dış rekabete dayanamaması ve hayvancılığın krize girmesi gibi nedenlerle bu müesseselerdeki iş imkânları ortadan kalkmış, buna bağlı olarak Suluova'nın nüfus artışında yavaşlama meydana gelmiştir. Kolay, Bayırlı, Saluca, Oğulbağı, Akören, Derebaşalan ve Armutlu köyleri büyük köylerimizdendir. Oğulbağı ve Kolay köyleri ilçe merkezine yakın olması nedeniyle kısmen ilçe merkezi ile birleşmiş durumdadır. Eğribük köyünün Erikli mezrası, Karaağaç Köyünün Bengüç mezrası, Yüzbeyi köyünün de Dereağıl mezrası mevcuttur.